เราชวนไปดูแนวคิดเรื่อง PCN ของสิงคโปร์ ที่มีการออกแบบและเชื่อมต่อเส้นทางระหว่างสวนและพื้นที่สำคัญๆ เป็นเครือข่ายขนาดใหญ่ เป็นการเดินทางอันเป็นมิตรต่อทั้งการเดินเท้าและจักรยาน มีร่มไม้สีเขียวส่งเสริมให้อยากออกไปหย่อนใจ ผลคือเวลาชาวเมืองอยากไปไหนมาไหนก็สามารถใส่รองเท้าวิ่งหรือขี่จักรยานคู่ใจไปกันได้ในทันที ชาวสิงคโปร์บอกว่าความสะดวกและการออกแบบที่ดีต่อการเดินนี้แหละที่ทำให้รู้สึกอยากออกไปเจอสายลมแสงแดด แค่มีเมืองที่มีร่มไม้ มีเส้นทางที่เชื่อมต่อกัน เท่านี้ คุณภาพชีวิตและความสะดวกในการเดินทางก็ดูเพิ่มขึ้นพอสมควร

บ้านเราเองหลายจุดก็อยู่ไม่ไกลกัน แต่สุดท้ายเรากลับไม่สามารถเดินหรือขี่จักรยานไปในทางนั้นได้ เพราะทางเท้าน่ากลัวบ้าง เปลี่ยวบ้าง ถนนบางเส้นก็มีกำแพง เป็นทางรกๆ แต่จริงๆ แล้วในกรุงเทพฯ เราก็ดูจะมีเส้นทางที่ดูเหมาะกับการเป็นเส้นทางที่เชื่อมจุดสำคัญๆ ที่ถ้าทำอะไรกับมันซะหน่อย เส้นทางเหล่านี้เราก็สามารถเป็นที่วิ่งดีๆ ได้กับเขาเหมือนกัน

City Cracker ชวนไปสำรวจเส้นทางที่เชื่อมสวนหรือเชื่อมพื้นที่สำคัญของกรุงเทพฯ เป็นทางวิ่งที่น่าสนุกและน่าสนใจในหลายๆ ธีม ถ้ามีทางเท้าที่ดี มีไฟส่องสว่าง เพิ่มต้นไม้ซะหน่อย กรุงเทพก็อาจดูสดใส รวมไปถึงผู้คนที่อาจแอคทีฟและสนุกสนานกันมากขึ้น

คลองแสนแสบ

คลองแสนแสบ ในความทรงจำของเราเป็นลำคลองที่มีน้ำสีเข้ม มีฟองผุดจากก้นคลอง ส่งกลิ่นเหม็น ในปี พ.ศ. 2558 คลองแสนแสบมีแนวทางการพัฒนาเพื่อปรับปรุงคุณภาพน้ำ ซึ่งคาดการณ์ว่าจะแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2563 ซึ่งจะทำให้คลองแสนแสบเป็นตัวเลือกในการสัญจรที่น่าสนใจ ลองคิดดู หากเราสามารถเดินจากเขตเมืองเก่า บริเวณสะพานผ่านฟ้าลีลาศ มายังตลาดโบ๊เบ๊ แวะชุมชนบ้านครัว ก่อนไปช้อปปิ้งกันต่อที่สยามและประตูน้ำ ด้วยเส้นทางริมน้ำบรรยากาศดีๆ มีต้นไม้ร่มรื่น ก็คงเป็นเดย์ทริปที่เพลิดเพลินไม่น้อย หรือใครที่เป็นสายสุขภาพ อาจใช้เส้นทางริมคลองแสนแสบวิ่งออกกำลังกายเป็นเส้นทางกลับบ้านไปในตัว ประหยัดค่าเดินทาง แถมได้เผาผลาญพลังงานจากชาไข่มุกและขนมที่กินเข้าไป

พื้นที่ใต้ทางพิเศษศรีรัช

แรงบันดาลใจจากโครงการลานกีฬาพัฒน์ พื้นที่สวนชุมชนใต้ทางด่วนอุรุพงษ์ ทำให้เราคิดว่าหากนำเอาพื้นที่ใต้ทางด่วนมาทำให้เป็นสวนยาวเชื่อมต่อพื้นที่ข้างใต้ก็คงจะดีไม่น้อย พื้นที่ริมคลองประปาบนเส้นพระราม 6 มีพื้นที่ใต้ทางด่วนพอจะใช้งานได้ ถ้าเรามีพื้นที่ออกกำลังกายริมน้ำ มีวิวเป็นคลองประปาแถมมาด้วย หลังเลิกงาน ก็มาพักกันชิล ๆ แล้วค่อยกลับบ้าน

ทางรถไฟหัวลำโพง-บางซื่อ

ที่สิงคโปร์มีเส้นทางวิ่งจากทางรถไฟเก่า บ้านเราเองในอนาคตทางรถไฟสายหัวลำโพง-บางซื่อก็อาจไม่ได้ใช้งานคึกคักอย่างในปัจจุบัน ตามแผนงานในปี 2563 เส้นทางรถไฟเก่า สถานีรถไฟบางซื่อจะเริ่มเปิดให้ใช้บริการแทนสถานีรถไฟหัวลำโพงที่ให้บริการเป็นชุมทางมากว่า 100 ปี เส้นทางรถไฟระหว่าง 2 สถานีนี้ มีแผนจะพัฒนาเป็นเส้นทางรถไฟฟ้าใต้ดินสายสีแดง บางซื่อ – หัวลำโพง ซึ่งตัวรางและแนวต้นไม้ที่ขนานไปกับทางรถไฟก็อาจกลายมาเป็นพื้นที่พักผ่อนหย่อนใจให้เรา แถมยังได้ซึมซับบรรยากาศเส้นทางรถไฟเก่าที่ชวนให้เรานึกถึงวันเก่าๆ

ทางด่วน Hopewell

เส้นทางด่วนโฮปเวลที่รู้ๆ กันในปัจจุบันว่าเป็นโครงสร้างเสาคานที่ถูกทิ้งร้าง ยาวจากบางซื่อไปถึงรังสิต แถมยังต้องจ่ายค่าชดเชยที่ดำเนินการไม่สำเร็จ คงจะดีถ้าเส้นทางโฮปเวลที่กำลังจะถูกรื้อถอนเป็นแนวรถไฟฟ้าชานเมืองสายสีแดง บางซื่อ – รังสิต ได้พัฒนาเป็นสวนสาธารณะตามแนวโครงสร้างใหม่ แต่ตัวโครงสร้างเดิมก็ใช่ว่าจะเป็นตอม่อเปล่าเพราะมีศิลปินเข้าไปสร้างสรรค์งานมากมาย หากเราได้ใช้เส้นทางตามแนวโฮปเวล หรือเส้นทางรถไฟฟ้าสายสีแดงเป็นสวนสาธารณะที่มีงานศิลปะให้เราได้ชม หรือเป็นที่จัดงานศิลปะกลางแจ้ง ก็เป็นอีกแนวคิดที่ทำให้โฮปเวลดูไม่สูญเปล่า

ย่านคลองบางลำพู เป็นอีกหนึ่งย่านที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน และยังคงมีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร คลองบางลำพูนั้นมีระยะตั้งแต่ป้อมพระสุเมรุจนถึงป้อมมหากาฬ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคลองรอบกรุง เชื่อมต่อพื้นที่สองข้างคลองที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวดึงดูดนักท่องเที่ยวต่างชาติและคนไทย โดยเฉพาะถนนพระอาทิตย์ที่เป็นที่รู้จักกันดีในการท่องเที่ยวทั้งช่วงวัน แต่หลังพระอาทิตย์ตก ถัดออกไปยังมีตลาดบางลำพูให้จับจ่ายสตรีทฟู้ด เสื้อผ้า อาร์ตแกลลอรี รวมถึงร้านหนังสือ สำหรับคนที่ไม่ชอบความวุ่นวาย ถือว่ารวมบรรยากาศในเมืองเก่าแบบครบรส

สถานีแม่น้ำ

สถานีแม่น้ำเป็นเส้นทางรถไฟบริเวณคลองเตย เราอาจไม่คุ้นตากับเส้นทางนี้นักเพราะเป็นเส้นทางเพื่อการขนส่งสินค้าเท่านั้น เส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่แยกออกมาจากสถานีมักกะสันเพื่อบริการการขนส่งสินค้าจากท่าเรือคลองเตยโดยเฉพาะ มีความยาวประมาณ 5 กิโลเมตร ปัจจุบันมีแผนการพัฒนาพื้นที่โดยรอบสถานีแม่น้ำให้มีการใช้งานเชิงพาณิชย์ จากแต่เดิมที่เป็นคลังสินค้า คลังน้ำมันและท่าขนส่งสินค้า การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้รางรถไฟที่เคยใช้งานเพื่อการขนส่งไม่ได้ใช้งานอีกต่อไป ซึ่งเส้นทางรถไฟนี้มีพื้นที่โล่งริมรางรถไฟมากเพียงพอที่จะใช้เป็นเส้นทางวิ่ง เป็นพื้นที่สีเขียวให้แก่กลุ่มการพัฒนาแบบ mixed-use ทั้งพื้นที่พาณิชยกรรม พื้นที่อาคารจัดแสดง การค้า และที่อยู่อาศัยต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้

Illustration by Napon Jaturapuchapornpong